Bomenkap in het IJzeren Man gebied Weert maakt veel emoties los.
Het recreatiebos de IJzeren Man in ‘de groenste regio van de wereld’ kan rekenen op veel medestanders als deze idylle ruw verstoord wordt door ijzeren monsters die het hele gebied overhoop halen. Niet alleen worden er talloze bomen in het gebied gekapt, ook worden er wandelpaden geruïneerd en dieren bedreigd in hun voortbestaan.
Omwonenden en talloze recreanten – die met regelmaat genieten van dit mooi stukje natuur in Weert- maken zich ongerust en komen in opstand. Ook groene verenigingen waaronder Stichting Groen Weert staan op de bres voor het behoud van onze CO2 remmers met hitte-reductie. In gewone taal onze door de natuur geschonken maar bedreigde bomen.
De actievoerders laten het evenwel niet zitten bij een petitie alleen!
De burger wordt voortdurend ingepeperd dat hij/zij vooral actief moet deelnemen aan de maatschappij.
Geloof me, dat doet de burger momenteel ook op grote schaal en niet alleen op twitter. Nu zijn op twitter overigens de klachten wat betreft houtkap niet van de lucht. Ik beveel met klem dit artikel van de Nieuwe wildernis aan omdat het de problematiek wat meer inzichtelijk maakt. Want het is uiteraard niet allemaal moedwil of onkunde maar heeft veel te maken met beleid en machtsverhoudingen.
Momenteel moet die actieve burger toch aandacht zien te verkrijgen van welwillende raadslieden die de kwestie aanhangig maken in de raadszaal. Media en het verzamelen van handtekeningen met daarnaast verklaringen van deskundigen kunnen daarbij natuurlijk van grote steun zijn.
De gemeente Weert kent ook nog spreektijd toe aan burgers die zich daarvoor melden in de raadsvergaderingen. ( Klik spreektijd aan dan zie je de toespraken in PDF te downloaden) Moet het onderwerp echter wel op de maandelijkse agenda staan! Indien dit niet het geval is zal er een motie vreemd aan de orde van de dag ( Klik motie vreemd aan de orde van de dag bomenkap IJzerman gebied aan ook als PDF te downloaden) ingediend moeten worden door een fractie die zitting heeft in de raad. Het is dus niet 123 geregeld als je als burger in wilt grijpen op de actualiteit.
Nu is deze motie aangehouden om de verantwoordelijk Wethouder Martijn van den Heuvel en uitvoerende partij de Bosgroep de kans te geven om tijdens een wandeling in het bedreigde IJzeren Man gebied nader tekst en uitleg te geven. Aan de raadsleden en na aandringen aan de actievoerders, maar dan wel apart van elkaar! Dat roept uiteraard weer argwaan en frustratie op bij de actievoerders ‘want waarom niet in een gezamenlijke wandeling!’
Dat is momenteel ook de participatiepijn in een notendop. Bestuur, ambtenaren en volksvertegenwoordiging die zich belaagd voelen door mondige burgers die hun rechten opeisen. Dat hierbij de verwijten over en weer polariserend werken zal je niet vreemd in de oren klinken.
Neem nu de positie van de verantwoordelijk wethouder, die zit met een erfenis van een concept visie 2015-2020 natuurbeheer die ergens in een la terecht is gekomen om recent weer op te duiken. In het gewraakte concept wat geschreven is door de Bosgroep wordt er gesproken van de doelstelling dat 2877 m3 hout geoogst moet worden en dat dit €39.195,- moet opbrengen. De indruk van eigen slager keurt eigen vlees is dan snel getrokken. Toch moet die wethouder alle schijn van belang weg nemen want de Bosgroep is immers een non-profit organisatie. En de gemeente is opdrachtgever die een bepaald beleid moet voorstaan. Verleidelijk is het dan om te gaan schermen met deskundigheid. Te gaan spreken over verschil van inzichten van diverse deskundigen binnen landschapsbeheer en voortschrijdende ecologische inzichten die de oude zienswijze onderuit halen! In dit geval wil men overschakelen van een naaldbos naar een loofhouten bos omdat dan de diversiteit meer gewaarborgd is. Wat uiteraard bestreden wordt met tegenargumenten die ook plausibel zijn voor een leek. Maar diezelfde leek heeft ook ogen en die nemen een vernield bos waar.
In ieder geval is duidelijk dat burgers meer inspraak wensen en meer onafhankelijke toeschouwers/deelnemers. En de noodkreet van de woordvoerders in deze actie lijken me zeer wijs en het waard om mee te nemen naar de toekomst.
Namens onze medeburgers roepen wij u op om ervoor te zorgen dat dit voor het laatst was! Dat nu zo snel mogelijk veel nieuwe bomen worden aangeplant. En dat de gemeente vanaf nu radicaal anders omgaat met de natuur waarvan zij de hoeder is. En dat kan. Stel een beheerbeleid vast dat de natuur op nummer 1 zet. Grijp alleen in als het nodig is, wees selectief in het kappen. Laat het bos bijkomen en herstellen. Revitaliseer verzwakte bomen als dat ook maar enigszins kan! Verwijder bij risico op veiligheid langs de paden alleen die ene tak in plaats van de hele boom! Voorkom belangenverstrengeling en dat één partij, in dit geval de Bosgroep, haar eigen werk creëert. Zit bovenop een goede en respectvolle uitvoering! Zorg dat u met de burgers en diverse onafhankelijke deskundigen samenwerkt in gelijkwaardigheid. De burger brengt in wat haar beleving is, de deskundige kijkt vanuit het natuurstandpunt en de ambtenaar heeft de link met het het bestuur en kent de regels en het budget. Samen kunnen zij afstemmen wat het beste is voor het bos. Een bron van ontspanning en genot voor ons allen!
Is de economische waarde niet bovenmatig belangrijk geworden in onze maatschappij!
We zijn op een punt aangekomen dat de burger meer concreet invloed begint op te eisen. Een logisch gevolg van de oproep van onze koning om vooral meer naar elkaar om te zien. Maar omzien naar elkaar is alles behalve vanzelfsprekend zeker als dat gepaard gaat met forse bezuinigingen en uitholling van rechten. Mede uiteraard onder druk van prestatie, concurrentie en toenemende individualisering. Om deze rechten te effectueren wordt de burger ook gedrongen in een model om alles economisch te onderbouwen zie het voorbeeld van CO2 remmer met koelende eigenschappen! Bedoeld in deze is onze door de natuur geschonken verfrissende boom die vooral van bewezen nut moet zijn. In plaats van gewoon een plek waar vogels in huizen en waar je lekker in de schaduw kunt zitten.
De andere waarde van de ons omringende natuur is totaal ondergeschoven geraakt in een verhitte discussie over klimaatdoelen en economische belangen.
Die waarde is zichtbaar in de emoties die dit alles oproept. De natuur, een bos, het dier, de heide bieden ontspanning en plezier. Geven mensen troost en steun alleen al vanwege hun zijn. Overstijgen daarmee de voortdurende discussie van waarde alleen in economische zin.
Een bos heeft ook een esthetische en emotionele waarde die door geld en cijfers niet te vervangen is. En laat de burger nou net daar bezorgd over zijn! Namelijk de beleving van zijn omgeving en de mensen die hem/haar dierbaar zijn.
Ik houd je op de hoogte van de slotconclusie die hieruit voort zal vloeien. Ondertussen hartelijk dank aan Weert de Gekste waar ik het fotomateriaal vandaan gehaald heb.
Heb je vragen neem dan via deze site contact met me op, ondertussen dank voor de aandacht.
Anki Raemaekers – de nieuwe burgermaatschappij.